Vrijdag was het dan eindelijk zo ver... Keelin had hier vol spanning naar uitgekeken, we gingen namelijk naar friesland voor de trouwerij van tante Ciska en Minne.
Keelin ging met oma en omi mee in de auto naar Jubbenga (dit ligt ergens bij Heereveen) en Mama reed met Edine, Annelot en Meine in de andere auto.
Oma en Omi hadden geen moeite om restaurant "Koppenjan" te vinden want die waren er al eens eerder geweest.
Bij Heereveen besloten mama enzo om eens te bellen welke afslag we eigenlijk moesten hebben. "Nog even doorrijden en dan zie je vanzelf de afslag Gorredijk" was het antwoord. Maar wij konden nergens die afslag vinden met als gevolg dat wij, inmiddels 26 km verder, in Leeuwarden toch besloten nog maar eens te bellen. Natuurlijk zaten we helemaal verkeerd en dus weer terug en dan de afslag Mildam, deze vonden we gelukkig wel! Daar aangekomen bleek het vinden van nr 20 (oftewel restaurant Koppenjan) nog een hele klus. De schoterlandseweg gaat namelijk door meerdere dorpen, zoals wij ontdekten toen wij al bij een nr 20 in de tuin stonden en ons realiseerden dat alle gasten nooit in dat ene autootje wat er geparkeerd stond zouden passen. Na nog een kwartiertje ofzo te hebben gereden vonden wij dan eindelijk het restaurant. Daar werden we verwelkomd met wat drinken en suikerbrood en krentebrood met boter.
Toen was het even wachten op het bruidspaar maar daat kwamen ze dan!
Na nog even te hebben gekletst vertrokken we achter het bruidspaar, op een trekker, in een lange stoet naar het 18e eeuwse kerkje van Jubbenga (ofzo, volgens mij heette dat gehucht alweer anders maar ik kan even niet op de naam komen hahaha).
Daar was eerst de burgelijke inzegening volgde een pauze. Dit gaf Keelin en Selma de gelegenheid om eens flink schelpen te zoeken op de paden van het naast de kerk gelegen kerkhof en gingen ze druk op zoek naar Meine, die daar begraven lag.
**
Het verhaal hierachter is dat er bij de kapel in Hoogland, waar wij vorige week waren, een Meine begraven ligt en die probeerden we vorige week, weliswaar zonder resultaat, te vinden. Voor Keelin lijken alle kerkhoven nog op elkaar en dus moest er op deze ook worden gezocht naar Meine. Die werd in eerste instantie wel gevonden (het bleek een marijke te zijn maar het begin was er) maar bij nader inzien dus niet.
**
Na de pauze was de kerkelijk inzegening en waren de clienten van Ciska inmiddels ook gearriveerd.
Toen Ciska en Minne uit de kerk kwamen hadden de clienten allemaal vlaggetjes waar ze onderdoor moesten en strooiden ze rijst.
Daarna gingen we allemaal weer terug naar het restaurant waar we buiten wachtten op het bruidspaar:
(Foto's staan in het fotoalbum want om 1 of andere onverklaarbare reden wil hij ze hier niet plaatsen, er zullen wellicht nog meer bijkomen maar deze hebben wij zelf gemaakt)
Daarna gingen we naar binnen om het bruidspaar de feliciteren en ons A4-tje af te geven. Na wat drinken, het aansnijden en eten van de taart en het geven van de kadootjes was het tijd om te eten.(wij hadden met de hele familie een quilt gemaakt. Iedereen had een stukje stof gekregen waarop iets voor het bruidspaar kon worden gezet wat Marijke vervolgens tot quilt heeft gemaakt)
We kregen een boerenmaaltijd met broodjes en soep en voor de liefhebbers was er ook pizza.
Toen hebben we nog een tijdje gezellig zitten kletsen en heeft Meine voor Ciska en Minne een stukje djembé gespeeld en toen was het toch echt tijd om naar huis te gaan.
Keelin ging weer met Oma en Omi en Meine terug en heeft de hele weg lekker geslapen.
Thuisgekomen ging keelin dan ook direct door naar bed, hebben we nog even wat gedronken en is mama toen ook lekker gaan slapen!